Zimska drvena kuća

Na vrlo nepristupačnoj i klimatski surovoj lokaciji Britanske Kolumbije (Kanada) sagrađen je objekat koji, zahvaljujući drvetu, savladava sve nepogodnosti svog porekla. U belom i ledenom zimskom pejzažu, drvo na fasadi predstavlja presudan psihološko-likovni činilac koji definiše objekat kao kuću, porodični dom, mesto gde postoji i odvija se život. Sa druge strane, ova zimska kuća je tako pozicionirana i komponovana da ima izvanredan pogled, koji je panoramskog karaktera i uperen je na živopisnu dolinu Vistler.
Spoljašnji oblik kuće uslovljen je potrebom da se sneg sa krova sruči i sakuplja u odgovarajuće skladištene prostore parcele. Otud izuzetna plastičnost i dramatičnost kompozicije elevacije, koja se, potom, prelila i na ostatak eksterijera. Tako, opšta forma zgrade podseća na klin. Oštri uglovi fasade odolevaju hladnim vetrovima, dok smelo nagnuti krov onemogućava nagomilavanje snežnog prekrivača, čime se ova kuća odupire jakoj i dugoj zimi.
Ovaj interesantan objekat obuhvata ukupnu površinu od 460 m², a glavni materijal od koga je sagrađen predstavlja drvo. Pored drveta tu su i velike staklene površine, kao i povremeni konsktruktivni detalji od crnog čelika. Od ekstremno niskih temperatura, koje su uobičajene u ovom regionu, kuća se štiti dobrom izolacijom zidova baziranoj takođe na drvetu (drvene ispune zidova). Upotrebljeno je drvo ipe (brazilski orah), poznato po svojoj čvrstoći i otpornosti – njegova gustina je čak tri puta veća od hrasta, a životni vek mu je 40 godina bez održavanja. Na izbor vrste drveta nisu uticale samo fizičke karakteristike, već i sama njegova prirodna lepota.

Enterijer se u geometrijsko-kompozicionom smislu poklapa sa fasadom – razuđen je, razigran, neočekivano smeo u potezu, isprekidano-prelomljene linije. Savremeni vokabular, svedonost, minimalizam i čistota prostora, predstavljaju ključne autorske odrednice. Dnevna soba, trpezarija i kuhinja su otvorenog plana, i smešteni su na prvom spratu kuće. Taj nivo objekta u najvećoj meri je obložen staklom, i to tako da pruža panoramske poglede na dolinu – obilazeći prostor slike se nadovezuju kao film. Svetlost prodire i iz vertikalnih i iz horizontalnih pukotina mase, i zahvaljujući tome čitav prostor je okupan njom, uključujući i najdublje i najzaturenije sekcije. Drvena fasada prodire u enterijer preko staklenih zidova i uvodi drvo kao važan estetski detalj. Glavna spavaća soba u kući se nalazi na drugom spratu, dok su gostinske spavaće sobe raspoređene u prizemlju. Sva tri nivoa povezana su stepeništem koje je fluidno, i kao most spaja sve u jedinstvenu celinu. Posebna pažnja posvećena je servisnoj odaji u prizemlju – pristupačna je direktno iz garažnog ulaza u kuću, i namenjena je za odlaganje i sušenje zimske odeće, ostavljanje opreme i skijaških rekvizita. Predstavljajući glavnu potporu životu u ovoj snežnoj regiji, ovaj prostor je zapravo stub života u kući.
Drvo je i u enterijeru obilato upotrebljeno - za podove, stepeništa, i enterijersku opremu i detalje. Sve drvene površine podova i stepeništa su od orahovine, koja koloritski vlada prostorom.

Tekst je objavljen u časopisu DRVOtehnika, broj 57, januar 2018.